Η ψυχή ανά τους αιώνες μεγαλούργησε επιδεικνύοντας
δείγματα μεγαλοψυχίας, γενναιοδωρίας, υπερβάσεως του
«εγώ», αλτρουισμού και αυτοθυσίας.
Αυτές οι υψηλές αξίες και τα ιδανικά νοηματοδοτούν την ύπαρξή
, των ευεργετών συνυφαίνονται στενά με την ταυτότητά τους και
αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εθνικής κληρονομιάς μας.
Τα παραπάνω στοιχεία τα αναγνωρίζουμε στην προσωπικότητα
των μεγάλων ευεργετών, μας , οι οποίοι δεν παρέλειψαν να
διαθέσουν μεγάλα χρηματικά ποσά για τη δημιουργία του
οργανισμού, δωρίζοντας μεγάλη σε έκταση κτηματική
περιουσία, δείχνοντας έμπρακτα την αφοσίωση τους στον
άνθρωπο.
Αρκετά από τα έργα αυτά ακόμη και σήμερα δεσπόζουν στον
χώρο αγέρωχα και ευθυτενή, μεταλαμπαδεύοντας τον ψυχικό
πλούτο των ευεργετών, τα ευγενή συναισθήματα αυτών για την
ανθρώπινη ψυχή και την αμέριστη αγάπη και γενναιοδωρία τους
προς τον πολιτισμό και την κοινωνία.
Χάρη στις συντονισμένες προσπάθειες των αείμνηστων Ανδρέα
Χριστοφίδη και Κώστα Θεοφίλου από την Λεμεσό, πάνω σε
παγκύπρια βάση έγινε κατορθωτή η ίδρυση του Παγκύπριου
Συνδέσμου Γονέων Καθυστερημένων Ατόμων στη Λεμεσό, που
είχε σαν αποτέλεσμα τα άτομα με ειδικές ανάγκες να γίνουν
αποδεκτά από το κοινωνικό σύνολο.
Με τις προσπάθειες ακολούθως της αειμνήστου Ανθούλας
Θεοφίλου (φώτο) καθώς και των μελών του Συνδέσμου του
Οργανισμού έγινε κατορθωτό να κατοχυρωθεί νομικώς ο
Οργανισμός και να έχει το δικαίωμα συμμετοχής στις Παγκύπριες
Αναπηρικές Οργανώσεις.
Το 1964 ιδρύεται η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την ονομασία «Ίδρυμα Προστασίας
Καθυστερημένων Ατόμων Λεμεσού» η οποία το 1980 μετονομάζεται σε Άγιο Στέφανο, ένας μη
κερδοσκοπικός, εθελοντικός οργανισμός.
Για 24 χρόνια από το 1969 – 1993, στεγάζεται σε δημοτικό κτήριο
στην παραλία Λεμεσού
το οποίο πρόσφερε δωρεάν ο Δήμος της πόλης.
Το 1993 απέκτησε ιδιόκτητη στέγη, ένα λειτουργικό και
αισθητικά άψογο κτήριο, πέραν των 2500 τμ., δυνατότητας να
φιλοξενεί 120 άτομα νοητικής υστέρησης.
Η ανέγερση του έγινε δυνατή με την σημαντική δωρεά
οικοπέδου της Παυλίνας Παυλίδου εις μνήμη των γονέων της
Παυλίνας και Κρισταλιάς Παυλίδου και της αδελφής της Στέλλας
Παυλίδου – Αλιφαντή.
Επίσης έτυχε σημαντικής βοήθειας από την Ύπατη Αρμοστία των Ηνωμένων Εθνών για Πρόσφυγες
και την Κρατική αρωγή και την Ιδιωτική Πρωτοβουλία ως δωρητές.
Η λειτουργία του Οργανισμού σκοπό του έχει να στεγάζει, να περιθάλπτει, εκπαιδεύει και φροντίζει
την ψυχοσωματική υγεία των ατόμων με Νοητική Υστέρηση, για να ζουν μια φυσιολογική ζωή σαν
ενεργά μέλη της κοινότητας.